با توجه به تأثیرات مورد انتظار پدیدة جهانی شدن در تغییر نگرش ها، ارزش ها و باورهای جوامع به ویژه جوامع شرقی، این مقاله در صدد بررسی این موضوع است که آیا فرایند جهانی شدن، در جوامع توسعه یافته و جوامع در حال توسعه تأثیرات متفاوتی خواهد داشت؟ آیا امکان خنثی یا کم کردن تأثیرات جهانی شدن، در مواردی که این تأثیرات نامطلوب به نظر می رسد، وجود دارد؟ و بالاخره اینکه روان شناسی در زمینة حفظ ارزش ها و باورهای بومی و هویت ملی چه کمکی می کند؟ موضوعاتی چون تغییر نگرش، ترغیب افراد و تبلیغات، در "روان شناسی اجتماعی"، ارتباط کاملاً ‌نزدیکی با بحث جهانی-شدن دارند. از جمله نظریات قابل اشاره در این حوزه، "اثر تلقیحی" است که توسط مک گواری و پاپاجورجیس (1961) مطرح شده است. اثر تلقیحی، روشی را توضیح می دهد که می توان باورها را در برابر نظریات و دیدگاه های معارض،‌ محافظت نمود. این روش یعنی محافظت افراد در برابر شستشوی مغزی، از طریق آشنا سازی تدریجی آنها با دلایل صحیح دانستن باورها، پس از تکذیب کردن آن دلایل. اثر تلقیحی با الگوبرداری از روش واکسیناسیون طبی، بر آن است که اندیشه ها و نگرش ها نیز قابل مصون سازی در برابر آفت ها و آسیب ها هستند. با توجه به پیش فرض این مقاله مبنی بر اینکه، در عصر ارتباطات و اطلاعات، گریزی از جهانی شدن نیست، اولین پیشنهاد این مقاله این است که نظام آموزشی و خانواده ها با استفاده از روش تلقیحی می توانند کودکان و نوجوانان را در برابر برخی تغییرات نگرشی و ارزشی نامطلوب اما مورد انتظار، واکسینه کنند. پیشنهاد دوم این مقاله،‌ تقویت تفکر انتقادی، به جای پذیرش دربست یا طرد و مقابلة تمام عیار با جریان گریزناپذیر جهانی شدن است؛ تفکر انتقادی به عنوان یکی از مهارت های زندگی، نقشی اساسی در مواجهه با پدیده هایی دارد که کاملاً سیاه یا سفید نیستند.

کلمات کلیدی