در لزوم و نیاز علمی کشور به انتشار نتایج تحقیقات دانشمندان ایرانی در مجلات معتبر جهانی سخنی نیست که همه بر آن اذعان داریم و بدین وسیله بر جهانی سازی علم انگشت می فشاریم. اما همین جا از خود می پرسیم : چگونه علمی؟ آیا بهتر نیست که از کلی گویی دست برداریم و با دسته بندی کردن محققان متخصص، میزان انتظار را از آن ها متناسب نماییم؟ واضح تر صحبت کنیم : آیا می توان همان اندازه که از یک دانشمند فیزیک، شیمی، زیست شناسی، الکترونیک و ... انتظار داشت، علوم انسانی را نیز در همین رده جای داد؟ نزدیک تر برویم : آیا ادبیات زبان های ایرانی و خارجی، در زیر مجموعه علوم انسانی، از بعد چاپ مقالات خارجی و به ویژه آی اس آی، توانایی هماوردی با دیگر رشته ها را دارد؟ آیا وقت آن نرسیده است تا با درک امکانات و محتوای هر رشته، نسبت به رده بندی آن ها اقدام کرد وتناسبی میان انتظار و امکانات برقرار کرد؟

کلمات کلیدی