معضلی که در حال حاضر دچار آن شده ایم، وجود تعداد زیاد دانش آموختگان منابع طبیعی است که منتظر استخدام در ادارات دولتی بوده و توانایی یا بهتر بگویم جسارت لازم برای ارایه خدمات به سایر بخش¬ها بویژه بخش خصوصی را دارا نیستند. دو مشکل مهم داریم اول، تغییرات مداوم و سریع جوامع انسانی از نظر شیوه معیشت، محل زندگی و نوع اشتغال باعث شده است تا نوع خدمات مورد انتظار جامعه از دانش آموختگان منابع طبیعی نیز تغییر کند، این درحالی¬است که سرفصل¬های دروس اغلب رشته های منابع طبیعی بر اساس نیازمندی¬های قدیم تنظیم شده است. مشکل دیگر تاکید زیاد بر رفع مشکلات جامعه در قالب¬های اکوسیستم¬ محور است. عملیات احیاء اراضی تخریب شده در مرتع، جنگل، بیابان، مناطق حفاظت شده، رودخانه¬ها و تالاب¬ها توسط متخصصانی انجام می¬شود که حق ورود به حریم اکوسیستمی دیگری ندارند، در حالی¬که در اکوسیستم خود نیز متبحر نیستند. این درحالی¬است که در کشورهای¬پیشرفته دنیا مرز اکوسیستمی بین رشته¬ها تحلیل رفته و مرز تخصص جایگزین آن شده است. در صورت شکستن مرزهای اکوسیستمی و تاکید بیشتر بر تخصص، قادر به ارایه خدمات به سایر بخشهای جامعه خواهیم بود. به عنوان مثال توسعه پوشش گیاهی در مناطق استراتژیک مانند اطراف فرودگاه، سدها، بزرگراهها، احیاء مناطق معدن کاوی شده، حاشیه رودخانه¬های حاوی آب فاضلاب خروجی شهرهای بزرگ کشور یا پالایشگاهها و کارخانجات صنعتی تنها با استفاده از گیاهان بومی عرصه های طبیعی و توسط متخصصان احیاء طبیعت قابل اجرا است. بروز خشکسالی¬های اخیر و توجه روزافزون جامعه به مسئله کم آبی نیز باعث شده است تا توجه ویژه¬ای به استفاده از گیاهان بومی عرصه های طبیعی برای استفاده در فضای سبز شهری شود و بودجه های مناسبی در پروژه های باغبانی خشک منظر هزینه شود. نگارنده مقاله ضمن ارایه چند پروژه اجرا شده از موارد فوق، سعی در ایجاد انگیزه و تقویت خودباوری در دانش¬آموختگان این رشته را دارد و امیدوار است کورسوی امیدی برای حل مقطعی مشکل بیکاری دانش آموختگان این رشته پدید آورد.

کلمات کلیدی