شور شدن خاک فاکتوری محیطی است که تا حد زیادی رشد و نموگیاهان را تحت تاثیر قرار داده و محدودیتی عمده برای تولید محصول است. منشاء خاک شور یک یا ترکیبی از عامل های نوع اول یا ثانویه می باشد(Capman, 1966). شوری اولیه ناشی ازعواملی نظیر 1) هوازدگی سنگ ها، 2) بالا آمدن موئینگی آب های زیرزمینی لب شور کم عمق، 3) نفوذ آب دریا در ساحل، 4) دمیده شدن نمک و شن دریا توسط باد به خشکی و 5) ممانعت از زهکشی است. در حالی که شور شدن ثانویه ناشی از فعالیت های انسانی از قبیل آبیاری بدون سیستم زهکشی مناسب، پساب های صنعتی، استفاده بیش از حد از کودهای شیمیایی، حذف پوشش گیاهی طبیعی و جاری شدن سیل با آب های غنی از نمک، سطح آب زیر زمینی بالا و استفاده از آب های زیر زمینی با کیفیت کم برای آبیاری می باشد (Mane et al., 2011). تاثیرات مخرب تنش شوری بر رشد گیاه مربوط به (1) پتانسیل اسمزی کم محلول خاک (تنش آبی) (2) عدم تعادل تغذیه ای، (3) اثر مختص یون (تجمع یون های سدیم و کلر) یا (4) ترکیبی از این عوامل است (Ashraf & Harris, 2004). انجیر با نام علمی .Ficus carica L به صورت آبی و همچنین به صورت دیم کشت می شود. استان فارس 90% تولید انجیر خشک کشور را به خود اختصاص داده است. در استان فارس شهرستان استهبان با بیش از 23 هزار هکتار بیشترین میزان تولید انجیر خشک را به خود اختصاص داده اند. انجیرستان های استهبان که عمدتا شامل رقم سبز است به صورت دیم می باشند.. علیرغم سازگاری خوب درختان انجیر به دامنه وسیعی از خاک ها بویژه تحمل متوسط آن به شوری ( ,Golombek& Lüdders 1993)، مطالعات راجع به تحمل تنش شوری در آن بسیار محدود است. بنابراین لازم است پایه های مقاوم به شوری ایجاد و انتخاب شوند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر شوری بر واکنش 4 ژنوتیپ بذری حاصل از تلاقی رقم مادری سبز با 4 رقم پدری منطقه استهبان می باشد

کلمات کلیدی