مقدمه: رشته ورزشی جودو یکی از رشته های رزمی وابسته به وزن میباشد که رسیدن به وزن مطلوب یکی از مهمترین دغدغه های مربیان و ورزشکاران آن است. مواد مختلفی در بدن بر هموستاز انرژی و ذخیره انرژی یا استفاده از ذخایر اثرگذارند که به نظر می رسد یکی از آنان AGRP یا پروتئین وابسته به آگوتی باشد. AGRP یک نروپپتاید اشتها آور است که بر رفتار دریافت غذا، چاقی، تنظیم وزن و هموستاز انرژی تاثیرگذار می باشد. لذا هدف از این مطالعه مقایسه اثر 8 هفته تمرینات دایره ای مبتنی بر فنون جودو و تمرینات عادی جودو بر مقادیر AGRP پلاسمای جودوکاران تمرین کرده می باشد. روش تحقیق:بدین منظور20 جودوکار تمرین کرده مرد به صورت داوطلباته(میانگین وزن، درصد چربی و BMI) در تحقیق شرکت نموده و به صورت تصادفی در 2 گروه تمرینات دایره ای مبتنی بر فنون جودو و گروه تمرین عادی جودو قرار گرفتند.به منظور اندازه گیری مقادیر AGRP پلاسما 24 ساعت قبل از شروع اولین جلسه تمرین و همچنین 48ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین نمونه گیری خونی به عمل آمد.برای مقایسه مقادیر AGRP از آزمون t استفاده شد و سطح معناداری معادل p<0.05 در نظر گرفته شد. کلیه تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 19 انجام گردید. نتایج: تمرین دایره ای سبب افزایش معنی دار AGRPپلاسما و کاهش معنی داری درصد چربی در مردان جودوکار تمرین کرده گردید (p<0.05). همچنینBMI نیز کاهش یافت اما این کاهش معنی دار نبود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از تحقیق،افزایش مقادیر AGRP را می توان به تعادل منفی ایجاد شده در اثر تمرین نسبت داد.این عامل تعادل انرژی را در بدن برهم می زند که بدن به منظور جبران منابع از دست رفته ترشح پپتاییدهای اشتها آوری مثل AGRPرا افزایش می دهد. یا می توان چنین پیشنهاد کرد که استفاده از پروتکل تمرینی ارائه شده در این تحقیق علاوه بر تحریک تولید و ترشح AGRP، می تواند افزایش سطح آمادگی جسمانی و مهارتی در اجرای فنون و همچنین کنترل وزن (کاهش) بهتری را نسبت به روشهای تمرینی سنتی تجربه ایجاد کند و همچنین ورزشکاران از مزایای کاهش بیشتر درصد چربی بدن (افزایش توان ورزشکار) بهره مند شوند.

کلمات کلیدی