شاخص امروزه پیشرفت یک اجتماع، کیفیت زندگی است. این اصطلاح دربرگیرنده ی مهم ترین عواملی است که شرایط زندگی در جامعه و رفاه شخصی افراد را تعیین می کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین و تحلیل مطلوبیت کیفیت زندگی در نواحی روستایی و بررسی رابطه آن با پایداری جمعیتی سکونتگاههای روستایی دهستان گلمکان شهرستان چناران در استان خراسان رضوی تدوین شده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و واحد تحلیل 15 روستا در دهستان گلمکان شهرستان چناران است. جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی بوده و توسط 258 خانوار در روستاهای دهستان تکمیل گردیده است. در این بررسی از 48 شاخص کیفیت زندگی در طیف لیکرت استفاده شد. به منظور بررسی پایداری جمعیت از نرخ رشد 93-85 استفاده شد. آلفای کرونباخ 0.83 حاکی از پایایی مطلوب پرسشنامه است. انجام تحلیل در SPSS و با استفاده از تحلیل خوشه ای به روش WARD صورت پذیرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که کیفیت زندگی در روستاهای اسلام آباد، هاشم آباد و دولت آباد به ترتیب با نمرات 3.12، 3 و2.98 بهترین شرایط را داشته است. بررسی ها نشان می دهد ارتباط معناداری بین پایداری جمعیت طی 93-85 و کیفیت زندگی ضریب همبستگی وجود ندارد و به نظر می رسد کیفیت زندگی تحت تاثیر عوامل دیگری در نوسان است.

کلمات کلیدی