معمارى چه به عنوان خلق محیط انسان ساخت و چه به عنوان فضاى زیست، برخوردار از مؤلفه هاى مختلف بوم شناختى، اجتماعى و اقتصادى است. بنابراین رویکرد پایدارى در معمارى مستلزم شناخت بیشتر محیط مورد نظر از این مؤلفه ها مى باشد. مطالعات نشان مى دهد که در دهه هاى اخیر توسعه و ایجاد مسکن روستایى توسط سازمانهاى مربوط، فاقد رویکرد پایدارى بوده است. زیرا سازه هاى معمارى که با هدف اسکان مناسب روستائیان ایجاد شده به دلیل عدم توجه به محیط، پتایسیل هاى اقتصادى موجود و مؤلفه هاى معمارى پایدار، ناتوان از پاسخگویى مطلوب به نیاز این بخش از جامعه است. چرا که در گذشته معمارى تولید خود جامعه روستایى بوده و به نظر مى رسد به لحاظ اقتصادى و شرایط محیطى سازگارى بیشتر و نتایج بهترى براى روستائیان در پى داشته است. نگارندگان در این مقاله ضمن توضیح جنبه هاى مختلف پایدارى شامل رویکرد بوم شناختى، اجتماعى و اقتصادى، به نسبت بین معمارى پایدار و اقتصاد پایدار در محیط روستا پرداخته اند. محیط مورد مطالعه این پژوهش منطقه روستایى پائین جوین از توابع شهرستان سبزوار است. نتایج پژوهش نشان مى-دهد که براى رسیدن به معمارى پایدار روستایى و اقتصاد پایدار روستا، ایجاد زیرساخت هاى مربوط به این دو مقوله ضرورتى انکار ناپذیر است، که در انتها راهکارهاى لازم براى ایجاد این زیرساخت ها ارائه مى شود.

کلمات کلیدی