در سال‌های اخیر، با افزایش دانش بشری توجه به سلامت فرآورده‌های غذایی و بویژه محصولات دارویی افزایش یافته است، از این رو استفاده از نهاده‌های اکولوژیک برای تولید این محصولات بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. به منظور بررسی اثر کاربرد همزمان میکوریزا و کودهای آلی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی کنجد (Sesamum indicum L.) آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه‌ی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل میکوریزا (Glomus mosseae)، میکوریزا به‌علاوه‌ی کمپوست، میکوریزا به‌علاوه‌ی ورمی‌کمپوست، میکوریزا به‌علاوه‌ی گرانوله‌ی گوگردی، کمپوست، ورمی‌کمپوست، گرانوله‌ی گوگردی و شاهد (بدون کود) بودند. نتایج نشان داد که اثر کودهای بیولوژیک و آلی بر عملکرد دانه معنی‌دار بود، به طوری‌که میکوریزا چه به تنهایی و چه در ترکیب با کودهای آلی گرانوله‌ی گوگردی و ورمی‌کمپوست باعث افزایش عملکرد دانه نسبت به شاهد شد. عملکرد بیولوژیک، در اثر تیمارهای ورمی‌کمپوست و گرانوله‌ی گوگردی همراه با میکوریزا نسبت به زمانی که این کودها به تنهایی به کار رفتند به طور معنی‌داری افزایش یافت. استفاده از کودهای آلی همراه با میکوریزا باعث افزایش درصد روغن کنجد شد، به طوری‌‌که در کاربرد همزمان میکوریزا و هر یک از کودهای کمپوست، ورمی‌کمپوست و گرانوله‌ی گوگردی روغن دانه به‌ترتیب 12، 13 و 10 درصد نسبت به کاربرد جداگانه‌ی میکوریزا افزایش یافت. به طور کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده‌ی همزمان از نهاده‌های بوم‌سازگار می-تواند خصوصیات کمی و کیفی کنجد را بهبود بخشد.

کلمات کلیدی