هدف از نگارش این مقاله تهیه و تدوین فرهنگ صورت¬های محاوره¬ای و روزمره زبان فارسی است که در تعاملات اجتماعی و بینافردی فارسی آموزان غیر فارسی زبان قابل استفاده ¬باشد. این پژوهش به منظور کمک به غیر فارسی زبانان جهت تسلط بر صورت¬های محاوره¬ای روزمره و ایجاد نگرش بهتر و افزایش اعتماد به نفس بیشتر به حضور در جامعة زبان دوم و ایجاد رابطه بهتر با فارسی‌زبانان صورت گرفت. برای این منظور،در ابتدا به بررسی برخی منابع موجود در زمینة آموزش فارسی به غیر فارسی زبانان پرداخته شد. در این بخش، فرهنگ های اصطلاحاتی که در زمینه محاوره تالیف شده¬اند ویا منابع آموزشی که بخشی از محتوای آن¬ها شامل اصطلاحات و صورت¬های محاوره¬ای است، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. در این پژوهش، نقاط ضعف و قوت آثار تالیف شده در زمینة اصطلاحات روزمره و محتواهای درسی که به شکل محدودتری به آموزش گونة گفتاری پرداختند، مشخص گردید. به طور کلی، شیوه-های ارائه و بکارگیری اطلاعات در زمینة محاوره در منابع مورد بررسی، بیشتر جنبة آموزشی داشتند و گفتگوها را به صورت موقعیت¬ها و موضوعات کلی ارائه می‌دادند. به علاوه، در راستای نیاز سنجی، به زبان آموزان و مدرسین مرکز آزفای دانشگاه فردوسی مراجعه و از آن ‌ها در مورد موضوعات مشکل ساز در مورد ارتباط برقرار کردن با فارسی زبانان نظر‌خواهی شد. نتایج حاصل از این بررسی های کتابخانه ای و میدانی، منجر به تهیه و تدوین فرهنگ موضوعی در زمینة صورت¬های محاوره¬ای شد که می¬توان آن را قبل از برخوردهای ارتباطی در جامعة زبان دوم مورد استفاده قرار داد؛ در واقع، فارسی آموزان معمولا فرهنگ¬ها را پس از مواجهه با اشکالات و ابهامات در معنی و یا کاربرد واژگان بکار می¬برند؛ اما مزیت این فرهنگ آشنایی و بکارگیری کونة گفتاری قبل از قرار گرفتن در موقعیت¬های ارتباطی است. فرهنگ حاضر بر اساس نیاز فارسی آموزان غیر فارسی زبان در دوران تحصیل آنان تدوین شده است و همین امر تاکیدی است بر توجه به جمع مخاطبان وهدف که از مهم¬ترین عوامل تاثیرگذار در تهیه منابع است. در نهایت، بخش هایی از فرهنگ تهیه شده در برخی کلاس های گفتگوی فارسی‌اموزان ارائه، و با استقبال آنها روبرو گشت.

کلمات کلیدی