هدف این مقاله توجه دادن مدرسان آموزش زبان فارسی به غیر فارسی¬زبانان به اهمیت استفاده از وسایل کمک¬آموزشی در تدریس واژگان می¬باشد. این پژوهش به منظور تعیین و شناسایی روشی که طی آن وسایل کمک¬آموزشی بر یادگیری واژگان فارسی توسط غیر فارسی¬زبانان تأثیر می¬گذارد، صورت¬گرفت. یک تحلیل مقایسه¬ای از کاربرد وسایل کمک¬آموزشی در تقابل با دیگر روش¬های تدریس و یادگیری واژگان از قبیل ترجمه، و توضیح به زبان فارسی انجام شد. این تحقیق، وسایل کمک¬آموزشی را به عنوان روشی مؤثر معرفی می¬کند که می¬توان آن¬را هنگام یادگیری واژگان جدید به کار برد. در واقع، فارسی¬آموزان بهترین عملکرد را در یادگیری واژگان زبان فارسی در وسایل کمک¬آموزشی داشتند. از آنجایی که وسایل کمک-آموزشی یک ثبات دیداری را برای آموزش و یادگیری واژگان جدید فراهم می¬آورد، می¬توان چنین فرض کرد که این مزیت، یک عامل بسیار مهم در نتایج به دست آمده می¬باشد. بنابراین، ضروری¬ست که مدرسان آموزش زبان فارسی به غیر فارسی¬زبانان در هنگام تدریس، وسایل کمک¬آموزشی را مد نظر قرار دهند؛ چون-که درونداد قابل فهمی را برای فارسی¬آموزان غیر فارسی¬زبان فراهم می¬آورد و هم¬زمان یک ابزار روش-شناختی مؤثر برای یادگیری واژگان جدید می¬باشد. دلیل اصلی این تأکید این است که روش¬های ارائه¬ی واژگان توسط مدرس می¬تواند تأثیر زیادی بر انگیزه¬ی زبان¬آموزان برای یادگیری یک زبان خارجی داشته باشد.

کلمات کلیدی