دولت متکی بر درآمدهای نفتی از محورهای اصلی در اقتصاد ایران است. یکی از تدبیرهای اقتصادی و اجتماعی کشور که بیشترین تلاش¬ها روی آن متمرکز شده است، اقتصاد بدون نفت است. در کشور ما با توجه به حضور کمرنگ اقتصاد ملی در عرصه رقابت جهانی، ایجاد مناطق آزاد به عنوان عامل موثر در جهت جبران فرصت¬های از دست رفته و توسعه صادرات، ایجاد اشتغال سالم و مولد ارتقای جایگاه اقتصادی کشور و بهره¬مندی از اقتصاد رقابتی مورد توجه و تاکید سیاست¬گذاران نظام اقتصادی کشور می¬باشد.هدف این تحقیق این است که آیا نیازی به مداخله دولت در مناطق آزاد تجاری و ویژه اقتصادی می¬باشد. روش به کار رفته در این تحقیق توصیفی – تحلیلی می¬باشد. طبق تحقیقات قبلی انجام شده، به نظر می¬رسد که هر چند دولت و بازار اغلب دو نهاد رودر روی یکدیگر به شمار می¬آیند، اما واقعیت این است که بازار بدون وجود دولت نمی¬تواند تحقق یابد. و از طرفی با توجه به نقش¬آفرینی مثبت و منفی مناطق آزاد وجود مدیریت صحیح و اثر گذار الزامی است که این کار به عهده دولت می¬باشد.دولت به عنوان یک محور اصلی، وظیفه تأمین امکانات و ساخت تأسیسات و راه اندازی مناطق آزاد را بر عهده دارد و باید برای تسریع در انجام امور زیربنایی، عمران و آبادانی، رشد و توسعه اقتصادی، سرمایه گذاری و افزایش در آمد عمومی، ایجاد اشتغال سالم و مولد، تنظیم بازار کار و کالا، حضور در بازارهای جهانی و منطقه ای و تبدیل و ارائه خدمات عمومی اقدامات اساسی را انجام دهد. بنابراین تقویت پشتیبانی و حمایت مادی و معنوی از مناطق آزاد بر عهده دولت است. به طوری که این مناطق کمک بسیار زیادی به دولت ها برای رسیدن به اهداف و برنامه های توسعه اقتصادی - اجتماعی کشور می کنند.

کلمات کلیدی