سازند سروک با سن آلبین پسین- تورونین، یکی از مخازن نفتی مهم حوضه زاگرس است که عمدتا از سنگ کربناته تشکیل شده است. بر اساس مطالعات پتروگرافی، فرآیندهای دیاژنزی که رسوبات سازند سروک را در چاه مورد مطالعه تحت تأثیر قرار داده¬اند شامل انحلال، سیمانی شدن، میکریتی شدن، نوریختی، دولومیتی شدن، تراکم (فیزیکی و شیمیایی)، پیریتی شدن است که از این میان مهم ترین عامل دیاژنزی در افزایش کیفیت مخزنی انحلال است که در طی مراحل متئوریک ائوژنتیک و متئوریک تلوژنتیک رخ داده است و در مقابل مهم ترین عامل دیاژنزی کاهش کیفیت مخزنی گسترش انواع سیمان ها به ویژه سیمان بلوکی درشت بلور است که در طی دیاژنز دفنی رخ داده است. اغلب رخساره های دانه پشتیبان به دلیل تاثیر سیمانی شدن و فشردگی از تخلخل و تراوایی پایینی برخوردارند. رخساره های گل پشتیبان به دلیل تاثیر انحلال و شکستگی در آن ها، دارای کیفیت مخزنی بهتری هستند. تخلخل حفره ای و قالبی فراوان ترین نوع تخلخل در سازند سروک می باشد.

کلمات کلیدی