در حوزه ادبیات تطبیقی، مطالعه اقتباس به مفهوم بررسی اشتراکات دو شکل هنری است. آنچه در ادبیات تطبیقی مهم است خلق یک اثر جدید در مقایسه با اثر الهام گرفته است.اقتباس سینمایی که موضوع آن چگونگی بیان و خلق یک اثر ادبی به روایت تصویر است به ابزاری برای شناخت بهتر آن اثر ادبی بدل شده است. ادبیات داستانی و ادبیات نمایشی به سبب شباهت ها رابطه ی تنگاتنگی دارند ولی از ابزار بیان متفاوتی برای انتقال پیام بهره می جویند. ادبیات داستانی ماهیت نوشتاری دارد، ماهیت سینما بصری است. ژرار ژنت، نظریه پرداز فرانسوی، روایت را از سه منظر زمان، وجه و لحن بررسی میکند. در این پژوهش با استفاده از نظریه های ژنت، برآنیم تا عناصر زمان و مکان را در اثر ادبی و فیلم اقتباسی ترس و لرز اثر املی نوتومب مورد مطالعه قرار دهیم. زمان و مکان دو عنصر اصلی در روایت هستند که شخصیت اصلی داستان برای رسیدن به هویت خود از آن کمک میگیرد. به نظر برگسون تجربه ما را دائما به سوی قالبی جدید سوق می دهد و آگاهی تداوم گذشته ای نامحدود در زمان حال است. آلن کورنو، کارگردان این فیلم، با استفاده از تکنیکهای فلش بک، تقطیع زمانی و یادآوری خاطرات سعی در پررنگ کردن نقش عنصر زمان در پیداکردن هویت قهرمان دارد. همچنین با توجه به نما و تصویری که ارائه میشود نقش مکان اهمیت خاصی پیدا میکند، چرا که مکان بازگو کننده ی تفکر شخص در رابطه ی او با دنیاست. این دو شکل هنری چگونه بحران هویت قهرمان را بازگو می کنند؟ مکمل های صوتی و بصری دربازنمایی و روایت این بحران چه نقشی ایفا می کنند؟

کلمات کلیدی