هدف اصلی این مطالعه، مفهوم شناسی مدیریت دانش شخصی با تاکید بر جایگاه آن در چهارچوب مفهومی مدیریت دانش و نیز مرور الگوهای ناظر به آن در ادبیات موجود می باشد. برای دستیابی به این هدف، نخست به چیستی و چرایی مدیریت دانش شخصی و جایگاه آن در مراتب مفهومی مدیریت دانش اشاره، سپس با تکیه بر دیدگاههای مطرح شده در این زمینه، به بررسی الگوهای موجود مدیریت دانش شخصی پرداخته خواهد شد. با این توضیح که رفتار مدیریت دانش در سه سطح فردی، گروهی و سازمانی قابل تحلیل می باشد. لذا، این پیش فرض اساسی وجود دارد که مدیریت دانش شخصی اساس و شالوده مدیریت دانش گروهی و به ویژه سازمانی است. این امر بر اهمیت موضوع مدیریت دانش شخصی در ادبیات مدیریت دانش سازمانی دلالت دارد. چنانکه، احتمال می رود برخورداری کارکنان از مهارتهای مدیریت شخصی بتواند موفقیت آنان را در اجرای موفق طرح های مدیریت دانش سازمانی تضمین کند. به دلیل اهمیت این موضوع، بسیاری از صاحبنظران به بررسی ماهیت مدیریت دانش شخصی و ابعاد آن پرداخته اند. در این میان، الگوهای متنوعی درباب مدیریت دانش شخصی مطرح شده اند که برخی از مهم ترین آنها عبارتند از: مدل مدیریت اطلاعات شخصی فراند و هیکسون (۱۹۹۹)، مدل مهارت های مدیریت دانش شخصی اوری و همکاران (۲۰۰۱)، مدل کتاب دانش شخصی برمن و آنکستاین (۲۰۰۳)، مدل افراد، ایده ها و اجتماعات افیموا (۲۰۰۵)، مدل قابلیت ها رایت (۲۰۰۵)، مدل ارزش ها و اعمال زوبر- اسکریت (۲۰۰۵)، مدل تناسب ابزارهای مهارتی مدیریت دانش شخصی آگنیوتری و تروت (۲۰۰۹)، مدل جمع آوری، درک، و ارتباط شخصی یارچ (۲۰۱۰). هریک از مدل های مطرح شده مهارتهای مدیریت دانش شخصی را از زوایای گوناگون مورد توجه قرار داده اند که در این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت و در نهایت با شناسایی و استخراج مولفه های مشترک می توان یک چهارچوب مفهومی یکپارچه ای از مدیریت دانش شخصی ارائه نمود.

کلمات کلیدی