از جمله ساختارهایی که می توان به سازوکار زمین ساختی منطقه پی برد شکستگی ها هستند. برداشت شکستگی ها در فرادیواره و فرودیواره راندگی شمال نیشابور که به عنوان یک گسل فعال شناخته شده است صورت گرفته است. شکستگی های اطراف راندگی شمال نیشابور را به دو دسته شکستگی های عمود و موازی با گسل تقسیم کرده و هر دو دسته، تغییر در نوع حرکت راندگی شمال نیشابور را نشان داده و این نشانه تغییر سازوکار زمین ساختی در منطقه است. جدیدترین سازوکاری که برای این منطقه تعریف شده است نظریه چرخش ساعتگرد حول یک محور قائم است. نظریه چرخش بیان می دارد که این منطقه به سمت جنوب در حال حرکت است و هر چه به سمت خاور می رویم بزرگی آن بیشتر می شود. از آنجایی که جهت حرکت جهانی خرد قاره ایران مرکزی به سمت شمال است، حرکت به سمت جنوب این منطقه خلاف جهت حرکت جهانی است. افزایش بلندی به سمت خاور خود دلیلی بر این مدعاست که کمتر GPS ارتفاعات به سمت خاور که دلیلی برای بیشتر بودن میزان کوتاه شدگی در این منطقه است و کاهش بزرگی بردار سرعت شدن بردار سرعت به سمت خاور دلیل بر کم شدن میزان کوتاه شدگی نیست.

کلمات کلیدی