به منظور بررسی اثر نوع بسته­بندی، دما و زمان انبارداری بر ویژگی­های روغن بذر گل مغربی، آزمایشی به صورت کرت خرد شده در زمان بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 32 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل 4 سطح بسته‌بندی (بسته کاغذی، آلومینیومی، پی وی سی و سلوفان)، 2 سطح دما (درجه سانتی‌گراد 4 و دمای محیط) و 4 سطح مدت انبارداری (3، 6، 9 و 12 ماه) بودند. در پایان هر دوره انبارداری، استخراج روغن با دستگاه سوکسله انجام و عدد اسیدی و عدد پراکسید به عنوان شاخص کیفی روغن بررسی شد. بر اساس نتایج آزمایش، اثر ساده دما، نوع بسته بندی و مدت انبارداری بر تمام ویژگی‌های روغن گل مغربی معنی‌دار بود. پیش از انبارداری، درصد روغن 45/16 درصد بود که بعد ازگذشت 3 ماه با افزایش راندمان استخراج به 75/19 درصد و سپس با روند کاهشی شدید به 71/12 درصد در انتهای دوره 9 ماهه رسید و در خاتمه انبارداری، اندکی افزایش مشاهده شد. عدد اسیدی و عدد پراکسید، پیش از انبارداری به ترتیب mg KOH g-1 oil 16/1 و meq O2 kg-1 oil 4/2 گزارش گردید. بعد از گذشت 3 ماه، عدد پراکسید روغن، 14/3 و در خاتمه انبارداری به بالاترین میزان یعنی 82/9 میلی‌اکی‌والان اکسیژن بر کیلوگرم روغن رسید. دمای محیط، از نظر بهبود میزان روغن و دمای 4 درجه سانتی‌گراد، از نظر حفظ کیفیت روغن مناسب بود. بذرهای موجود در بسته‌های کاغذی و سلوفان به ترتیب با 29/17 درصد و 75/16 درصد بیشترین میزان روغن را داشتند. انبارداری بذر در بسته سلوفان با توجه به عدد اسیدی و عدد پراکسید روغن آن (به ترتیب mg KOH g-1 oil 89/0و meq O2 kg-1 oil 05/5)، جهت حفظ کیفیت روغن مطلوب بود.

کلمات کلیدی