هدف عمده پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین اخلاق پزشکی از منظر فقه امامیه و حقوق و تأثیر آن بر کاهش تخلفات پزشکی می‌باشد. بدین ‌صورت پرسشنامه‌ای طراحی گردید. بعد از این‌که پایایی و روایی آن مورد بررسی و تأیید قرار گرفت، پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که برابر 986/0 می‌باشد. پرسشنامه بین 40 نفر از پزشکان شاغل در بخش زنان، اطفال، اورژانس، جراحی داخلی، ارتوپدی، سی سی یو، آی سی یو که به صورت تصادفی انتخاب شد، توزیع گردید. یافته‌های به‌ دست‌آمده از پرسشنامه با نرم‌افزار SPSSمورد بررسی قرار گرفت و نتایج آن بیان‌ شده است. در جهت تحلیل داده‌های آماری، از روش‌های توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتایج حاصله از 29 نفر 5/72 درصد مرد و 11 نفر (5/27 درصد) زن نشان داد که سهم نسبی متغیرهای مستقل، احترام به حقوق بیمار (697/0)، احترام به همکاران تیم درمانی (953/0)، تعهد به رازداری (a949/0)، تعهد به عدالت (979/0)، ارتقا کیفیت مراقبت از بیمار (976/0) و وظیفه‌شناسی (819/0)، در کاهش تخلفات پزشکی تأثیر دارد که این رابطه در سطح آلفای 01/0 معنی‌دار است و pمی‌باشد که بیانگر معنی‌داری فرضیه‌های مورد تحقیق می‌باشد. در این پژوهش سعی شده رابطه بین اخلاق پزشکی از منظر فقه امامیه و حقوق و تأثیر آن بر کاهش تخلفات پزشکی مورد بحث و بررسی قرار گیرد.

کلمات کلیدی