ناپایداری شیروانی ها ناشی از بارش باران یکی از مسائل مهم و خطرات مطرح در مهندسی ژئوتکنیک است که در بسیاری مواردی سبب تلفات و خسارات جانی بسیار سنگینی شده است. این امر خصوصاً در مکان هایی که خاک رسوبی فراوانی دارد، نمو بیشتری پیدا می‌کند. هرچند نقش باران در ایجاد و اتفاق لغزش شیروانی ها امری ثابت شده است، اما نتیجه گیری های مختلفی از روند این تأثیر و عوامل موثر بر آن وجود دارد. در این پژوهش، با استفاده از تلفیق روش های اجزاء محدود و تعادل حدی سعی به بررسی تأثیر شدت و مدت بارندگی و اثر موقعیت قرارگیری سطح آب زیر زمینی در ایجاد ناپایداری با در نظر گرفتن شرایط خاک غیر اشباع داشته ایم؛ تا بتوان تأثیر عوامل فوق الذکر را در این ضمینه بیش از پیش روشن ساخت. شایان ذکر است که در این مطالعه با توجه به مفاهیم خاک غیر اشباع، تغییر مقاومت برشی با توجه به مکش بافتی ایجاد شده در توده خاک در نظر گرفته شده است. نتایج حاصل شده نشان می‌دهد که وقوع بارندگی تأثیر قابل توجهی بر کاهش ضرایب اطمینان در برابر پایداری داشته است. همچنین افزایش شدت بارندگی تا عدد نفوذ پذیری اشباع، سبب تشدید این تأثیر پذیری می‌شود.

کلمات کلیدی