یکی از مسائل مهم در بحث شناسایی نقاط حادثه¬خیز انتخاب مناسب¬ترین روش شناسایی از بین یک مجموعه روش¬ها است که رتبه¬بندی¬های متفاوتی را ارائه می¬کنند. در مقایسه با حجم زیاد تحقیقات در مورد روش¬ها تحقیقات کمتری در مورد چگونگی ارزیابی و مقایسه عملکرد روش¬ها انجام شده است. شناسایی اشتباه به دو طریق ممکن است اتفاق بیافتد. اول آنکه یک نقطه حادثه¬خیز باشد اما توسط روش به عنوان حادثه¬خیز شناسایی نشده باشد (رد اشتباه) دوم این¬که نقطه¬ای که حادثه¬خیز واقعی نیست به عنوان نقطه حادثه¬خیز توسط روش معرفی شده باشد (قبول اشتباه). هر دو خطا می¬تواند به سرمایه¬گذاری¬های غیربهینه منجر شود. به علت عدم امکان مقایسه با نتایج پس از بهسازی، نتایج رتبه-بندی روش¬ها همواره مورد تردید قرار گرفته است. در این مقاله با استفاده از یک مطالعه موردی در رتبه بندی تقاطعات حادثه¬خیز آزمون¬های کارایی پیش¬بینی، آزمون ثبات روش و آزمون مجموع اختلاف رتبه¬ها برای مقایسه روش¬ها معرفی شده است. این سه معیار یا آزمون نشان-دهنده کارایی و ثبات روش شناسایی نقاط حادثه¬خیز می¬باشند. مدل¬های مختلف پیش¬بینی تصادفات را می¬توان با استفاده از این معیارها با یکدیگر مقایسه کرد. نتایج مقایسه روش بیز تجربی و روش شاخص همسنگ خسارت مالی نشان می¬دهد که روش بیز تجربی روش کاراتر و با ثبات¬تری در شناسایی تقاطعات حادثه¬خیز می¬باشد.

کلمات کلیدی