خسارت در سازه موجب کاهش سختی آن می‌شود. در تیرهای مسلح شده با میلگردهایGFRP به خاطر مدول الاستیسیته کم این میلگردها، کاهش سختی پس از ترک خوردگی شدیدتر خواهد بود. برای ارزیابی وضعیت سازه‌های موجود پس از ایجاد خسارت‌ باید مدل اجزای محدود آن‌ها به‌هنگام شود. از تحلیل مدل به‌هنگام شده بر اساس پارامترهای ارتعاشی، مقاومت سازه خسارت دیده در مقابل بارهای موجود بررسی و نقاط ضعف آن برای تقویت مشخص می‌شوند. در این مقاله، یک روش عملی شناسایی خسارت معرفی می‌شود. با استفاده از الگوریتم ژنتیک توزیع سختی تیر به گونه‌ای تخمین زده می‌شود که فرکانس‌ها و شکل‌های مود بدست ‌آمده از مدل تحلیلی کمترین خطا را با مقادیر آزمایشگاهی بدست آمده از آزمایش مودال داشته باشد. برای این منظور 10 نمونه‌ آزمایشگاهی تیرهای مسلح‎شده با میلگردهایGFRP ساخته شده است. نمونه‌های مذکور شامل دو گروه با وصله و بدون وصله می‌باشند که در آنها آرماتور جانبی در طول وصله، مقاومت بتن و نسبت آرماتور به عنوان متغیر در نظر گرفته شده‎اند. آزمایش استاتیکی، با هدف ایجاد خسارت صورت می‌گیرد. در بین هر گام بارگذاری استاتیکی، آزمایش مودال انجام می‎گیرد. با استفاده از این آزمایش تغییرات پارامترهای ارتعاشی در گام‎های مختلف خسارت ارزیابی می‎شود. همچنین، مقادیر تجربی فرکانس‌ها و شکل‌های مود برای استفاده در تابع هدف بهینه‌سازی و به‌هنگام سازی سختی تیر خسارت خورده برداشت می‌شوند. نتایج نشان می‌دهند که مقادیر ممان اینرسی تخمین زده شده با وضعیت ترک‌خوردگی نمونه‌های آزمایشگاهی در همان سطح بارگذاری هم‌خوانی دارند.

کلمات کلیدی