هدف این مطالعه بررسی عوامل مؤثر بر مهاجرت از ١5 کشور توسعه یافتۀ عضو سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی و ١4 کشور درحالتوسعه به ایالات متحدۀ آمریکا طی سالهای ١۹۹١-2008 است. برای این منظور، در چارچوب نظریۀ جاذبه- دافعۀ مهاجرت و با استفاده از الگوی داده های تابلویی، تأثیر عوامل مختلف بر مهاجرت از این دو گروه کشورها به ایالات متحدۀ آمریکا بررسی می- شود. نتایج نشان می دهد که فاصله میان کشور مبدأ و کشور مقصد، برای هر دو گروه از کشورها منفی و معنی دار است؛ لذا با افزایش مسافت میان کشورهای مبدأ با کشور آمریکا حجم مهاجرت به این کشور کاهش می یابد. میزان عرضۀ نیروی کار در کشور مبدأ، برای کشورهای درحال توسعه معنی دار و مثبت است؛ اما برای کشورهای توسعه یافته معن یدار نیست. متغیر شکاف تکنولوژی برای کشورهای توسعه یافته، منفی و معن یدار و برای کشورهای درحال توسعه، مثبت و معنی دار است. در هر دو گروه از کشورها، افزایش نرخ سرمایه گذاری در کشور مبدأ مهاجرت را کاهش می دهد؛ اما کشورهای درحال- توسعه حساسیت بیشتری نسبت به این متغیر دارند. متغیرهای تفاوت سرانۀ تولید ناخالص داخلی، نرخ زاد و ولد، شاخص سرمایۀ انسانی، مهاجرت دو سال گذشته، جمعیت و سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کشور مبدأ برای هر دو گروه از کشورها مثبت و معنی دار هستند. همچنین، متغیرهای جمعیت و سرمایه گذاری مستقیم خارجی تأثیر اندکی در شکل گیری جریان مهاجرت دارند.

کلمات کلیدی