به طور معمول خشکسالی با کمبود بارندگی نسبت به شرایط نرمال منطقه آغاز و بسته به طول مدت و شدت آن می‌تواند پارامترهایی نظیر رطوبت خاک، حجم آب‌های سطحی و زیرسطحی و فعالیت‌های انسانی و اکوسیستمی را تحت تاثیر قرار دهد. در پایش پدیده‌ی خشکسالی به‌طور سنتی از مقدار بارندگی، رطوبت خاک و رواناب به صورت منفرد به منظور پایش خشکسالی استفاده می‌شود، اما نتایج پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که تعیین وقایع خشکسالی بر اساس یک متغیر و یا یک معرف، برای توصیف جامع و واقعی ریسک وقوع خشکسالی و تصمیم‌سازی ممکن است به تنهائی کافی نمی‌باشد. طی سال‌های اخیر تلاش‌ها برای توسعه‌ی شاخص‌های خشکسالی چندین برابر شده است. در پژوهش حاضر چگونگی روند توسعه‌ی شاخص‌های خشکسالی در بخش‌های هواشناسی و کشاورزی بررسی شده است. ضمن آن‌که مجموعه تلاش‌های انجام شده برای توسعه‌ی شاخص‌های خشکسالی در قالب شاخص‌های جامع، تجمیعی و ترکیبی در بخش‌های مختلف خشکسالی نیز مورد بررسی قرار گرفته‌اند. بررسی نتایج پایش خشکسالی با استفاده از شاخص‌های چندمتغیره در پژوهش‌های انجام شده نشان می¬دهد که پایش جامع خشکسالی زمانی محقق می‌شود که تمامی متغیرهای موثر بر انواع خشکسالی‌های هواشناسی، کشاورزی و هیدرولوژیکی در شاخص‌های مورد استفاده منظور گردند.

کلمات کلیدی