هدف این تحقیق، بررسی تاثیر توانایی مدیران بر پاداش آنان و نهایتا ارزش شرکت، در شرکت های پذیرفته شده در بورس اورق بهادار تهران، با توجه به مبانی تئوریک مرتبط، می باشد. برای سنجش میزان توانایی مدیران از روش آنالیز پوششی داده ها که مبتنی بر داده های حسابداری بوده و مشخصات شرکت و صنعت را نیز در نظر گرفته است، استفاده می شود و با استفاده از روش رگرسیونی آثار ثابت، فرضیه های تحقیق در دوره های 1388 تا 1393 مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های تحقیق حاکی از عدم وجود رابطه مثبت و معنی داری بین توانایی مدیریت و پاداش هیات مدیره می باشد و همچنین رابطه بین توانایی مدیریت با ارزش شرکت نیز معنادار نمی باشد. طبق مبانی تئوریک و تحقیقات پیشین، در بازار کارا، مدیران توانمند تر باعث افزایش ارزش شرکت و ارتقاع شاخصه های عملکرد شرکت می شوند، از این جهت پاداش پرداختی به آنان نیز همراستا با ارزش آفرینی این مدیران توانمند افزایش می یابد، لیکن این رابطه، طبق نتایج این تحقیق، در بازار ناکارای بورس تهران معنادار نبوده و ارزش شرکت و پاداش پرداختی به مدیران در این بازار، بیش از عوامل بنیادی، به عوامل روانی و سیاسی وابسته می باشد.

کلمات کلیدی