هدف: هدف بررسی وضعیت خودکارآمدی کتابداران دو دانشگاه فردوسی مشهد و علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد و رابطه آن با مهارت¬های سواد اطلاعاتی آنان است. روش: این پژوهش کاربردی به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه کتابداران شاغل در کتابخانه¬های دو دانشگاه¬ مذکور بود (102 نفر). حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعیین شد (80 نفر) که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه¬ای غیرنسبتی نمونه مورد نظر انتخاب شد. گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته و تجزیه‌ و تحلیل داده¬ها، با کمک نرم‌افزار اس. پی. اس. اس. در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته¬ها: وضعیت خودکارآمدی کتابداران جامعه مورد بررسی، در سطح مطلوب بود. بین مهارت¬¬های سواد اطلاعاتی کتابداران و خودکارآمدی آن¬ها رابطه معناداری وجود داشت. هم¬چنین بین سطوح پایه و پیشرفته سواد اطلاعاتی کتابداران با خودکارآمدی آن¬ها رابطه وجود داشت؛ اما رابطه معنادارای بین سطح مقدماتی سواد اطلاعاتی و خودکارآمدی وجود نداشت. بین میانگین نمرات خودکارآمدی کتابداران برحسب رشته تحصیلی، مدرک تحصیلی (کارشناسی ارشد و کارشناسی) و همچنین سابقه خدمت تفاوت معناداری وجود نداشت. اصالت اثر: موفقیت و بالندگی جامعه ارتباط مستقیمی با باور افراد از قابلیت¬های خود دارد. در این راستا ارزیابی خودکارآمدی ضروری است. همچنین از آنجایی که خودکارآمدی عامل مهم در شناخت دانش، مهارت و بینش افراد از خود است، بررسی رابطه آن با مهارتهای سواد اطلاعاتی می تواند به یادگیری مستقل و مداوم کتابداران کمک شایانی کند. بر این اساس، نتایج این پژوهش می تواند به صورت عینی و مطلوبتری در تدوین سیاستهای صحیح و برنامه ریزی ها، مورد استفاده مدیران و مسؤولان کتابخانه قرار گیرد.

کلمات کلیدی