این پژوهش به بررسی تأثیر حکمرانی‌خوب بر رشد اقتصادی، در نمونه‌ای مشتمل بر30 کشور و برای دوره زمانی 1996 تا 2005 می‌پردازد. حکمرانی خوب مفهوم بسیار گسترده‌ای را در بر می‌گیرد که ناظر بر تعامل مؤثر میان سه رکن دولت، بازار و نهادهای مدنی است. اما از آنجا که دولت در تدارک و حمایت از نهادهای حامی بازار و تقویت کننده مشارکت بخش خصوصی نقشی کلیدی و قابل ملاحظه دارد، این مطالعه نگاه خود را صرفأ بر نهاد دولت متمرکز ساخته و ضمن ترسیم ویژگی‌های دولت مورد نظر در تئوری حکمرانی خوب، به بررسی تأثیر هر یک از این ویژگی‌ها بر رشد اقتصادی می‌پردازد. در انتخاب معیارهای قابل سنجش برای نمایش ویژگی‌های این دولت تکامل یافته، از شش شاخص تهیه شده توسط مؤسسه بانک‌جهانی شامل شاخص حق‌ اظهارنظر و پاسخ‌گویی، شاخص ثبات‌سیاسی، شاخص اثربخشی دولت، شاخص کیفیت‌ قوانین و مقررات، شاخص حاکمیت قانون و شاخص کنترل فساد که ذیل سه گروه جای می‌گیرند، استفاده شده است. در بخش تجربی ارتباط این سه گروه شاخص‌ها با رشد اقتصادی در قالب یک مدل رشد درون‌زا و با استفاده از روش داده‌های تابلوئی مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که نه تنها حکمرانی خوب بر اساس میانگینِ موزونِ شش شاخص حکمرانی تأثیر مثبتی بر رشد اقتصادی دارد بلکه علاوه برآن هر یک از سه گروه مؤلفه‌های حکمرانی خوب نیز تأثیر مثبتی بر رشد اقتصادی دارند.

کلمات کلیدی