مطالعه حاضر، با بهره جستن از جامعه‌شناسی ادبیات و مطالعات فرهنگی، به تحلیل تأثیرِ ترویج و تبلیغ رسانه‌های جمعی برای به شهرت رساندن برخی از آثار هنری می‌پردازد. رسانه‌های جمعی تلاش می‌کنند که «اعتبار» آفرینش‌های هنری را توجیه کرده و باعث «شهرت» آن‌ها نزد عوام و خواص شوند که این دو مهم در فیلم 12 سال بردگی (2013) به کارگردانی استیو مک کوین مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. علی‌رغم تفاوت‌های بنیادی در گفتمانِ رسانه‌های ایران و ایالات‌متحده آمریکا، این فیلم مورد توجه هر دو طرف قرار گرفته است. پرسشی که این مقاله به آن پاسخ می‌دهد این است که چه عواملی باعث شهرت این فیلم شده‌اند؟ یافته‌ها نشان می‌دهند که جوایزی که فیلم به خود اختصاص داده، زمان پخش و انتخاب بازیگر همه بخشی از روندِ ساخت و ایجاد برچسب «شهرت» می‌باشند. با تحلیل سازوکارهای رسانه در تبلیغ گفتمان غالب و ایدئولوژی نهفته در فیلم، نتیجه حاصله نشان می‌دهد که گفتمان‌ها به جای نشان دادن واقعیت، آن را برمی‌سازند و سعی دارند دیدگاه مخاطب نسبت به پدیده‌های اطراف را شکل دهند. به لحاظ نظری، پژوهش حاضر از نظریه‌های نیل کمبِل و توبی میلر پیرامون مطالعات فرهنگی و از نظریه‌های لوسین گلدمن در رابطه با جامعه‌شناسی ادبیات استفاده می‌کند تا به تحلیل مفهوم «شهرت» و «اعتبار» هنری بپردازد. پژوهش حاصل از نوع کتابخانه‌ای و کیفی است. از منابع اطلاعاتی شامل کتب و سایت‌های خبری و تحلیلی رسانه‌های ایران و آمریکا برای ارائه تحلیلی جامع استفاده شده است.

کلمات کلیدی