این آزمایش به منظور مطالعه کارآیی پروبیوتیک نوترکیب لاکتوکوکوس لاکتیس در تجزیه فیتات گیاهی در جیره جوجه های گوشتی انجام شد. باکتری لاکتوکوکوس لاکتیس به تنهایی یا همراه با دو سویه باکتری لاکتوباسیل (لاکتوباسیلوس کریسپاتوس و لاکتوباسیلوس سالیواریوس) بـه شـکل مخلوط پروبیوتیکی به جیرهای که از نظر فسفر قابل دسترس کمبود داشت (نصف مقدار توصیه شده 1994) NRC)) اضافه شدند. یـک تیمـار جیـره ای دارای کمبود فسفر بدون اضافه کردن مکمل پروبیوتیکی بعنوان کنترل منفی در آزمایش گنجانده شد. جیرههایی بـا مقـادیر فسـفر توصـیه شـده (1994 NRC) به عنوان شاهد با مکمل و بدون مکمل پروبیوتیکی نیز تنظیم شدند. 288 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سـویه تجـاری راس 308 در 4 تکرار و 12 جوجه در هر تکرار تحت 6 تیمار آزمایشی قرار گرفتند. وزن بدن، میزان رشد، ضـریب تبـدیل بطـور دوره ای و قابلیـت هضـم فسـفر فیتاتـه، فاکتورهای استخوانی، فلور میکروبی روده و فاکتورهای خونی در این آزمایش اندازه گیری شدند. مقایسه وزن بدن بین تیمارهای مختلف نشـان داد کـه کاهش فسفر قابل دسترس خوراک کاهش معنی داری را حتی در حضور پروبیوتیک نوترکیـب در وزن بـدن ایجـاد کـرد .قابلیـت هضـم فسـفر فیتاتـه در تیمارهای مصرف کننده مخلوط پروبیوتیکی، در هر دو سطح فسفرقابل دسترس، حدود 20 درصد بالاتر از تیمارهای بدون پروبیوتیک بود. پرندگانی که از تیمارهای حاوی مکمل پروبیوتیکی لاکتوکوکوس لاکتیس به تنهایی تغذیه میکردند قابلیت هضم ظاهری حدود 18 درصـد بیشـتر از تیمارهـای بـدون پروبیوتیک (شاهد) برای فسفر فیتاته نشان دادند. همچنین فسفر سرم جوجه های مصرف کننده جیره های حاوی مخلوط پروبیوتیکی بـالاتراز تیمارهـای بدون مکمل بود. بررسی فلور میکروبی سکوم در 42 روزگی، جمعیت باکتریهای گرم منفی روند کاهشی در مرغ های مصرف کننده پروبیوتیـک نشـان داد. نتایج تحقیق حاضر بیان میکند که استفاده از پروبیوتیک نوترکیب لاکتوکوکوس لاکتیس نتوانسـت تـا افـزایش معنـی داری را در اسـتفاده از فسـفر فیتاته ایجاد کند. همچنین محتوای کم فسفر فیتاته در جیره های مورد استفاده در این مطالعه و همچنین افـزایش ناکـافی قابلیـت هضـم فسـفر فیتاتـه احتیاجات فسفر پرنده را تامین نکرده است. لذا افزایش بیان ژن فیتاز توسـط بـاکتری لاکتوکوکـوس لاکتـیس و اسـتفاده همزمـان آن بـا بـاکتری هـای پروبیوتیکی لاکتوباسیل پیشنهاد میگردد.

کلمات کلیدی