فرایند حذف ذرات توسط صافی در تصفیه آب، فرآیندی پیچیده است و به پارامترهای متعددی مانند اندازه و شکل دانه های محیط بستر صافی، غلظت ذرات معلق، سرعت صافی سازی و عمق بستر صافی بستگی دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثر غلظت ذرات معلق و اندازه دانه های محیط بستر صافی بر کارایی حذف ذرات (η) بود. این تحقیق برای پنج غلظت کائولنیت به میزان 100، 200، 300، 400 و 500 پی پی ام و در سرعت صافی سازی 0.086 سانتی متر بر ثانیه انجام شد. همچنین سه محیط بستر صافی شنی با میانگین اندازه دانه های کوچک (0.51 میلی متر)، متوسط (1 میلی متر) و بزرگ (1.41 میلی متر) تهیه شد. عمق بستر صافی در تمام آزمایش ها 25 سانتی متر بود. نتایج نشان داد که در محیط بستر صافی با اندازه دانه های کوچک، با افزایش غلظت ورودی در ساعت های اولیه صافی سازی، η افزایش می یابد. به طور کلی می توان گفت که در غلظت های پایین، کارایی حذف ذرات معلق مطلوب تر است. در هیچ یک از سه محیط بستر صافی استفاده شده، تا غلظت 300 میلی گرم بر لیتر ذرات کائولن، تفاوت چندان زیادی بین کارایی حذف مشاهده نشد. اما در غلظتهای بیشتر از این مقدار ، کارایی حذف به ویژه در محیط با اندازه دانه های بزرگ کاهش یافت. در محیط های با اندازه دانه های متوسط و بزرگ، از همان ساعتهای اولیه آزمایش، در غلظت های بالا، کارایی حذف کاهش یافت. بیشترین کارایی حذف در محیط با اندازه دانه های کوچک مشاهده شد. تفاوتهای کارایی بین محیط با اندازه دانه های کوچک و متوسط بسیار بیشتر از تفاوتهای کارایی بین محیط با اندازه دانه های متوسط و بزرگ بود. به عبارت دیگر اندازه بحرانی برای دانه های محیط بستر صافی، 1 میلی متر تعیین شد.

کلمات کلیدی