هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین همزمان استقامتی تناوبی مقاومتی و استقامتی تداومی مقااومتی - - بر سطوح فیبرینوژن، D-dimer و نیمرخ لیپیدی در مردان دارای اضافه وزن بود.روش بدین منظور تعداد 36 نفر آزماودنی سالم ) 20 تا 30 سال( دارای اضاافه وزن باه راور تفاادفی در 3 گاروه ) 1( اساتقامتی تنااوبی مقااومتی ) - 12 نفار(، ) 2 ) استقامتی تداومی مقاومتی ) - 12 نفر( و ) 3 ( کنترل ) 12 نفر( قرار داده شادند. آزماودنی هاای گاروه هاای 1 و 2 تمریناا استقامتی تداومی یا استقامتی تناوبی همراه با مقاومتی، به مد هشت هفته انجام دادند. نمونه گیری خون، قبا از اولاین جلسه تمرین و بعد از آخرین جلسه تمرین، انجام شد. به منظور مقایسه ی درون گروهی از آزمون t وابسته و جهت مقایسه ی بین گروه ها از آزمون آنالیز واریانس یک ررفه و آزمون تعقیبی LSD در سطح معناداری 05 / 0 P˂ انجام شاد. با توجاه به نتایج حاص از جدول 2، هشت هفتاه تمارین اساتقامتی تنااوبی مقااومتی باثاک کااهع معناادار ساطح فیبریناوژن - ( 001 / 0 = P ،) LDL ( 001 / 0 = P ،) TG ( 001 / 0 = P( و افزایع معنادار ساطح D-dimer ( 001 / 0 = آزماودنی هاا شاد. همچناین هشات هفتاه تمارین اساتقاومتی تاداومی مقااومتی کااهع معناادار ساطح فیبریناوژن ) - 001 / 0 = P ،) LDL ( 047 / 0 = P( و TG ( 001 / 0 = و افزایع معنادار سطح HDL ( 008 / 0 = و D-dimer ( 001 / 0 = آزمودنی ها را در پی داشت. بین سطوح شاخص های بیوشیمیایی مورد سنجع در گروه های تمرین استقامتی تناوبی مقاومتی و اساتقامتی - تداومی مقاومتی هیچ تفاو معناداری مشاهده نشد. به نظر می رسد اجرای فعالیت ورزشی مانظم باه صاور ترکیبای از - تمرین استقامتی تناوبی مقاومتی و یا استقامتی تداومی مقاومتی آثار مثبت و سودمندی بر برخی شااخص هاای قلبای - - - ثروقی جدید و سنتی دارد.

کلمات کلیدی