دراین مطالعه نیمه تجربی که در سال 1151 در مشهد انجام شد، 14 زن غیرفعال دارای اضافه وزن با دامنه سنی 19 تا 94 سال و نمایه توده بدنی 29 تا 22 کیلوگرم بر متر مربع به روش نمونه گیری انتخابی در دسترس و هدفدار انتخاب شدند؛ و بصورت تصادفی در چهار گروه مساوی، چای سبز، تمرین هوازی، ترکیبی وکنترل؛ تقسیم شدند. گروه تمرین هوازی به مدت 9 هفته، هر هفته 1 جلسه به مدت 19 تا 04 دقیقه 29 % حداکثر ضربان قلب بود. گروه مصرف چای سبز در همین زمان، روزانه 1 نوبت و - با شدت معادل 09 بعد از گذشت 2 ساعت از هر وعده غذایی، 2 گرم چای خشک را در 144 میلی لیتر آب دم کرده و مصرف میکردند. برای مقایسه میانگین های درون و بین گروهی به ترتیب از روش تی همبسته و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. همچنین به منظور مقایسه گروه ها با یکدیگر، از آزمون تعقیبی ) LSD ( استفاده 4 در نظرگرفته شد(. / گردید.)سطح معناداری کمتر از 49 نتایج مقادیر وزن و نمایه توده بدن در هر سه گروه چای سبز، تمرین هوازی و ترکیب هر دو آنها کاهش معنی دار یافته است. سطوح آپولیپوپروتئین A و B فقط درگروه تمرین هوازی معنی دار است. مقادیر ALT در گروه تمرین هوازی و تمرین هوازی با چای سبز، و مقادیر AST در گروه چای سبز و تمرین هوازی تغییرمعنی دارداشت. تفاوت میانگین ها در متغیر وزن بدن، نمایه توده بدن، آپولیپوپروتئین B و AST به لحاظ آماری معنیدار است. نتیجه گیری هشت هفته تمرین هوازی، مصرف چای سبز و ترکیب این دو با یکدیگر از طریق کاهش آنزیم های کبدی و برخی ریسک فاکتورهای قلبی عروقی می تواند احتمالاً درکاهش یافتن التهاب در بهبود سلامت قلب و عروق موثرباشد.

کلمات کلیدی