مقدمه: آلودگی های حاصل از سموم آفت کش یکی از معضلات زیست محیطی محسوب می شوند. بهره گیری از توان میکروارگانیسم ها برای حذف آلودگی ها را زیست پالایی می گویند. گونه های تریکودرما، قارچ های آزادزی هستند که به طور طبیعی در محیط زیست وجود دارند و قابلیت جذب زیستی برخی از آلاینده ها را دارند. هدف از پژوهش حاضر، سازگارسازی 5 گونه از قارچ تریکودرما با سم کنفیدور و بررسی اثر این سم به عنوان یک آلاینده محیط زیست بر توان رویش گونه های سازگار شده تریکودرما به عنوان جاذب آلاینده است. مواد و روش ها: 5 گونه قارچی از جنس تریکودرما در محیط های کشت سیب زمینی- دکستروز کشت داده شد. سپس، قارچ ها به ترتیب به محیط های کشت با غلظت های 5، 10 و 20 میلی گرم بر لیتر سم کنفیدور انتقال داده و به تدریج سازگار شدند. پس از گذشت 24 ساعت قطر پرگنه قارچ های کشت داده شده اندازه گیری و با قطر کلونی نمونه های شاهد مقایسه شد. نتایج: نتایج نشان داد در تمامی موارد، رشد پرگنه قارچ در حضور سم در مقایسه با محیط شاهد، افزایش معناداری را در میانگین قطر کلونی (در سطح خطای 05/0) دارد. بیش ترین میانگین قطر پرگنه مربوط به گونه های تومنتوزوم، اسپرلوم و هارزیانوم در غلظت 20 میلی گرم در لیتر از سم بود که به ترتیب به میزان 88/88، 5/87 و 95/86 درصد رشد داشتند. ریسه های هوایی در همه گونه های قارچی، در محیط های کشت حاوی غلظت 20 میلی گرم در لیتر سم نسبت به سایر غلظت ها بسیار ضخیم تر بوده و سریع تر گسترش یافت. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل گویای افزایش معنادار توان رویش گونه های مورد مطالعه قارچ تریکودرما با افزایش غلظت سم کنفیدور و در نتیجه، نشان دهنده پتانسیل بالای زیست پالایش سم کنفیدور توسط این قارچ است.

کلمات کلیدی