پایش پدیده¬ها با دوره¬ی زمانی کوتاه و روزانه از جمله مسائلی است که امروزه در حوزه¬های مختلفی مطرح می¬باشد. سنجندهایی از قبیل مدیس قادرند تصاویر به صورت روزانه از سطح زمین در اختیار عموم قرار دهند. با این وجود، از جمله محدودیت¬های اصلی چنین سنجنده¬هایی قدرت تفکیک مکانی پایین آن¬ها است. اما خوشبختانه در چندسال اخیر، الگوریتم¬های بسیار قدرتمندی به منظور ادغام تصاویر سنجنده¬های مذکور با تصاویری با قدرت تفکیک مکانی بالاتر فراهم شده است. ارائه¬ی الگوریتم-های مذکور، باعث شده تا بتوان فرایند پایش پدیده¬های روزانه را با دقت مکانی مناسب نیز انجام داد. تصاویر حاصل از الگوریتم¬های مذکور با دارا بودن قدرت تفکیک مکانی متوسط و قدرت تفکیک زمانی روزانه، می¬توانند در کاربردهایی بسیاری از جمله کشاورزی به راحتی مورد استفاده قرار بگیرند. از این رو در این تحقیق امکان سنجی استفاده از ادغام زمانی- مکانی تصاویر سنجنده¬ی مدیس و لندست، و همچنین مهمترین الگوریتم¬های ادغام آن¬ها مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت چارچوب مناسبی برای ادغام زمانی- مکانی تصاویر ماهواره¬ای ارائه می¬گردد.

کلمات کلیدی