امروزه برقراری امنیت در فضاهای شهری یکی از دغدغه‌های عمدۀ مدیران شهری است. امنیت شهری ممکن است بازتابی از ویژگی‌های مختلف فضای شهری نظیر کالبد، اجتماع، اقتصاد و سیاست باشد. با توجه به جرایم و پیچیدگی‌های در حال افزایش فضاهای شهری، تلاش برای دستیابی به شهر پایدار، سالم و خوب در گرو برقراری امنیت شهروندان معنا می‌یابد و این به‌معنای ساماندهی و چینش مطلوب کالبد، فضاهای اقتصادی، علل اجتماعی و نهادی برای کنترل فضاست. شهر مشهد یکی از کلان‌شهرهایی است که در سال‌های اخیر، شکوفایی‌اش در ابعاد مختلف مدیریت شهری نظیر زیرساخت‌ها، کالبد، منظر شهری و غیره، اعتبار ویژه‌ای بدان بخشیده است. مقالۀ حاضر به دنبال بررسی سطح امنیت فضایی شهروندان در مناطق مختلف شهر و رتبه‌بندی مناطق سیزده‌گانه براساس مهم‌ترین شاخص‌های مؤثر در شکل‌گیری امنیت فضایی در این مناطق است. برای این منظور با استفاده از روش تحلیلی‌توصیفی، و با ابزار پرسش‌نامه به گردآوری داده و تحلیل آن‌ها با نرم‌افزارهای SPSS و Excel اقدام شده و همچنین رتبه‌بندی مناطق با استفاده از تکنیک PROMETTE به‌عنوان یکی از تکنیک‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره انجام شده است. نتایج حاکی از آن است که میزان امنیت فضایی از نظر شهروندان در مناطق 12، 11 و 9 بیش از سایر مناطق شهر مشهد است که می‌شود دلیل آن را بافت کالبدی منظم، خوانایی بیشتر فضا، گشودگی و تراکم بافت، همگونی نسبی جمعیت به‌لحاظ اقتصادی و اجتماعی دانست.

کلمات کلیدی