تریتیکاله هیبرید بین گندم و چاودار بوده و دارای پتانسیل تولید بالاتر و تحمل بهتر شرایط نامناسب زراعی و آب و هوایی در مقایسه با گندم است. تریتیکاله در مقایسه با ذرت دارای انرژی قابل سوخت و ساز کمتری ولی پروتئین بیشتری است. عوامل ضد تغذیه¬ای موجود در تریتیکاله شامل پنتوزان های محلول، ممانعت کننده تریپسین و پکتین هستند. بیشترین تنوع در مواد مغذی تریتیکاله در میزان پروتئین خام و عصاره عاری از ازت گزارش شده است. نتایج حاصل از آزمایشات انجام شده نشان داد که؛ 1- میزان انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت تریتیکاله در جوجه¬های گوشتی 3260 کیلو کالری در کیلو گرم ماده خشک بدست آمد، 2- می¬توان از تریتیکاله در جیره آغازین و رشد جوجه¬های گوشتی به ترتیب تا سطح 8 و 30 درصد استفاده نمود همچنین در جیره پایانی جوجه¬های گوشتی می-توان از تریتیکاله تا سطح جایگزینی کامل آن به جای ذرت بدون بروز اثر منفی بر عملکرد رشد استفاده نمود، 3- در جیره بوقلمون های گوشتی می توان تریتیکاله را تا سطح 75 درصد جایگزین ذرت کرد، 4- در جیره دوره رشد بلدرچین می توان از تریتیکاله تا سطح جایگزینی کامل به جای ذرت استفاده کرد و 5- استفاده از آنزیم¬های برون زادی در جیره موجب بهبود ارزش انرژی قابل سوخت و ساز تریتیکاله و کاهش نشانه های ضد تغذیه ای حاصل از افزودن تریتیکاله به جیره به خصوص در پرندگان جوان¬تر می¬شود.

کلمات کلیدی