ایمنی در حشرات شامل بخشهای مختلف دفاع رفتاری، فیزیکی و ایمنی ذاتی آنهاست. در این بررسی، مؤلفه های کلیدی دخیل در سازوکارهای ایمنی ذاتی لارو پروانۀ موم خوار بزرگ Galleria mellonella به عنوان حشرۀ مدل، )شامل تغییر در شمار و انواع یاختههای خونی یا هموسیتها و نیز تغییرپذیری فعالیت آنزیم فنل اکسیداز( در برابر دو گونه جدایۀ بومی نماتود بیمارگر حشرات، Heterorhabditis bacteriophora و Steinernema feltiae بررسی شد. شمار کل یاختههای خونی لارو میزبان بی درنگ پس از تزریق گونۀ H. bacteriophora افزایش یافت. در بین تیپهای مختلف یاخته ای، پلاسماتوسیت ها و گرانولوسیتها فراوانی بیشتری داشتند. در لاروهای تیمارشده با گونۀ S. feltiae این واکنش متفاوت بود. نماتود اخیر تأثیری در نوسان سریع جمعیت یاختههای خونی در زمان های اولیه )پانزده دقیقه تا چهار ساعت( پس از تزریق نداشت. اما با گذشت زمان، در هشت و دوازده ساعت پس از تزریق، جمعیت یاختههای خونی در همولنف لاروهای تیمارشده با هر دو گونه نماتود کاهش یافت. در بخش دفاع هیومرال نیز مشخص شد که گونۀ H. bacteriophora باعث تحریک و افزایش فعالیت آنزیم فنل اکسیداز در پانزده دقیقه تا هشت ساعت پس از ورود به حفرۀ عمومی میشود درحالیکه، تغییر سطح کمی این آنزیم در زمان تقابل میزبان با گونۀ S. feltiae به مراتب کمتر بود.

کلمات کلیدی