با عنایت به کاهش شدید کمیت و کیفیت منابع آبی شهری بخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک جهان و کاهش روزافزون آن، وضع محدودیت هایی برمصارف خارجی این عنصر گرانبها الزامی است تا به کمک آن بتوان تقاضای آب را کاهش یابد . در این راستا کاهش آب مصرفی در فضای سبز با افزایش درست و مناسب قیمت آب مصرفی یکی از راهکارهای بهینه است . اما اگر این افزایش درست اعمال نگردد، کاهش کیفیت و کمیت فضای سب ز و به تبع آن تاثیر عمدۀ اقتصادی بر فضای سبز و به مخاطره افتادن محیط زیست را شاهد خواهیم بود که این تاثیر منفی اقتصادی، خود را بصورت تنشهایی بین فضای سبز و تامین کنندگان منابع آبی نشان خواهد داد . ما در این مقاله الگوهای مناسب قیمت گذاری آب در بخش فضای سبز را ارائه داده ایم تا به مدد آنها بتوان به حفاظت منابعآب در فضای سبز شهری ( دولتی یا خصوصی ) و کاهش اثرات زیست محطیی دست یافت . این الگوها با در نظر گرفتن هردو جانب فضای سبز و واحدهای عرضه کننده آب شهری ارائه شده است . الگوهای تعیین تعرفه ارائه شده در ا ین مقاله شامل قیمت گذاری آب براساس نرخهای بلوکی فزاینده، تعیین میزان مصرف برمبنای ساختارهای نرخی ( بودجه بندی آب براساس ساختارهای نرخی ) و ساختارهای نرخی فصلی می باشد . در راستا ی ارائه الگوها، معایب و مزایای هریک از الگوهای قیمت گذاری به اختصار مورد بررسی قرار گرفته اند . همچنین استراتژیهای غیر وابسته به قیمت برای حفاظت از منابع آب شامل : اقدامات و فعالیتهای آموزشی و توسعه ای، سیاست گذاری و اقدامات کنترلی و نظارتی نیز در این مقاله مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند .

کلمات کلیدی