همانطور که در سال ۱۹۹۶ در نشست « word food Summit » در رم اشاره شد امنیت پایدار ذخایر غذایی در قرن آ تی کاملا به موفقیت در امر کنترل و بهره برداری از آب مرتبط می باشد . کنترل رطوبت در سطح منطقه ریشه منجر به بیشینه سازی و پایداری تولید می گردد، البته با این تضمین که نوسانات موجود در رژیم بارندگی باعث تنش در محصول نگردد . بنابراینناخت کامل منافع حاصل از تغذیه گیاه و سیستم های ح فاظتی گونه ها یا واریته های مربوط به محصولات پربازده ضروری به نظر می رسد . موفقیت تنها از طریق توسعه امکان پذیر نیست . این موضوع باید با اتخاذ شرایط مناسب مدیریتی » احیا و نوسازی سیستم ناکارآمد و جایگزینی سیستم های قدیمی « با سیستم های دقیق که براساس تکنولوژی استواراند ، بهبود یابد . حصول این نتیجه، نیازمند وجوه مالی و سرمایه ای و از طرف دیگر نیازمند مدیران و کشاورزان توانمند است . این اتفاق میسر نخواهد شد مگر با اتخاذ سیاستهای مناسب اقتصادی بخصوص در بخش تعیین تعرفه ها و قیمت گذاری منابع کمیاب آب و جلوگیری از تشدید بیشتر بحران در بخش های مختلف مصرف آب بخصوص بخش کشاورزی . اکثر مطالعات انجام شده در خصوص تعرفه های آبی بر منابعی تاکید دارند که تحلیل آنها محدود به چارچوب تعادل جزئی می گردد و در نتیجه، از مکانیسم عمومی وابستگی متقابل یک اقتصاد و اثرات عکس العملی که سبب تغییر در تولید و منحنی تقاضا می گردند، چشم پوشی می کند . در این مقاله به جهت اصلاح این نگاه و اصلاح تعرفه ها و به جهت تخصیص دقیق تر منابع و رفاه اجتماعی یک مدل تعادل عمومی بهمراه خصوصیات ویژه ای که برای تحلیل مقایسه ای طرحهای مختلف قیمت گذاری بکار می رود، ارائه شده است . در این مقاله همچنین قیمت گذاری رمزی – بویتکس ( قیمت گذاری هزینه نهائی ) در خصوص آب کشاورزی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است . بعلاوه یک مدل استاندارد AGE با استفاده از مدلسازی تولید آببا تکنولوژیهای مختلف ارائه شده است . برای مدنظر قرار دادن معیار رفاه و اهداف ذخیره سازی آب، نیز روش قیمت گذاری رمزی – بویتکس بعنوان یک گزینه مناسب مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است . بعلاوه، نشان خواهیم داد که قیمت گذاری رمزی – بویتکس در شرایط سخت اقتصادی ( وجود مقادیر کم آب جهت جایگزینی آن با سایر نهاده ها ) می تواند بعنوان یکرو ش مناسب و مطمئن قیمت گذاری مدنظر قرار گیرد

کلمات کلیدی