طابق با آمار انرژی سالیانه کشور، بیش از یک سوم انرژی در بخش ساختمان مصرف می شود. متأسفانه اعمال سیاست-های حمایتی و پرداخت یارانه ها در زمینه عرضه انرژی باعث شده تا میزان انرژی مصرفی ساختمانهای کشور 2 تا 3 برابر استانداردهای جهانی باشد. با توجه به اتلاف بسیار زیاد انرژی در ساختمان های موجود، و نیز کارایی پایین سیستم های گرمایشی، بررسی میزان مصرف انرژی هر ساختمان بصورت علمی امری و صرف منابع و امکانات براى بهبود راندمان و کاهش مصرف گاز براى مصارف گرمایشی در اولویت مى باشد. این تحقیق به مقایسه مصرف گاز خانوارهای مشهدی در غالب سیستم های گرمایشی متفاوت با استفاده از اطلاعات مندرج در قبض های گاز ساختمان های شهر مشهد، سالنامه های هواشناسی و به منظور تعیین ضریب انتقال حرارت عملکردی دیواره های خارجی ساختمان و مقایسه آن با مقادیر مجاز و استاندارد صورت گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که ضریب انتقال حرارت در ساختمان های مورد مطالعه در شهر مشهد با میزان استاندارد آن فاصله زیادی دارد و این امر لزوم بهینه سازی صحیح در ساختمان های شهر را نشان می-دهد. همچنین مقایسه مصرف گاز ساختمان هایی که از سیستم پکیج (به همراه بخاری) استفاده می کردند و کسانی که بخاری داشتند نشان می دهد میان مصرف گاز این دو گروه از نظر آماری اختلاف معناداری وجود نداشت. اما مقایسه مصرف گاز میان دو گروه مشترکینی که از روش های بهینه سازی در ساختمان استفاده کردند و ساختمان هایی که فاقد هر گونه بهینه سازی بود از نظر آماری اختلاف معناداری مشاهده می شود. از رو جهت کاهش مصرف گاز در بخش خانگی، سرمایه-گذاری جهت بهینه سازی ساختمان نسبت به بهینه سازی سیستم گرمایشی در اولویت قرار می گیرد؛ زیرا استفاده از سیستم گرمایشی با کارایی بیشتر بدون توجه به بهینه سازی و عایق بندی ساختمان نمی تواند به شکل چشمگیری در مصرف گاز صرفه جویی به همراه داشته باشد.

کلمات کلیدی