امروزه ردگیری بهعنوان مسأله طبقهبندی دودویی درنظر گرفته میشود که شیء را از پسزمینه متمایز میکند. برخی از طبقهبندهای دودویی که بدین منظور استفاده شده، توانایی اداره کردن نقاط پرت را ندارند که باعث کاهش عملکرد سیستم ردگیر شده است. طبقه- بندهای تککلاسه نیز بهدلیل آنکه تنها از نمونههای کلاس هدف استفاده میکنند، موجب مشکل بیمقصد رفتن هدف ردگیری شده میشود. در این مقاله از طبقهبند تککلاسه همراه با نمونههای منفی استفاده میشود که اطلاعات صحنه در ساخت مدل هدف دخالت میکند. با توجه به نتایج و آزمایشها، مشاهده میشود که استفاده از اطلاعات زمینه بهعنوان نمونههای منفی در مقایسه با روشی که فقط از نمونههای مثبت استفاده میکند، باعث افزایش قابل ملاحظه کارایی ردگیر میشود

کلمات کلیدی