استفاده مداوم از مصالح طبیعی به خصوص منابع تجدید ناپذیر در فرآیند ساخت، هر ساله به عنوان یک از موضوعات روز جهان شناخته می‌شود. بتن به دلیل هزینه پایین ساخت، هزینه کم نگه‌داری و تطبیق‌پذیری زیاد، یکی از پرمصرف‌ترین مواد ساختمانی است و برای تولید آن به منابع اولیه بسیاری نیاز است. در سال‌های گذشته به علت مصرف بیش از حد این منابع اولیه، نگرانی‌های زیادی در مورد محیط‌زیست جهانی بوجود آمده است. همچنین به دلیل افزایش زباله‌های صنعتی در محل‌های دفع زباله و مشکلاتی که این زباله‌ها برای محیط‌زیست ایجاد می‌کنند و از طرفی عدم استفاده مجدد از این زباله‌ها، توجه عده‌ی زیادی به این سمت نیز جلب شده است. صنعت سنگ یکی از صنایع پرکاربرد در کارهای عمرانی است که در کنار حجم بالای تولید، ضایعات زیادی را نیز تولید می‌کند. یکی از پرکاربردترین انواع سنگ، سنگ‌ گرانیت است که در صورت استفاده بهینه از ضایعات آن در ساخت بتن، این ضایعات به موادی ارزشمند تبدیل خواهد شد و از طرفی باعث کاهش مشکلات زیست‌محیطی ناشی از آنها می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی استفاده از ضایعات سنگ گرانیت به عنوان جایگزین اجزای مختلف بتن، جهت کاهش مشکلات زیست‌محیطی ضایعات سنگ و افزایش خواص بتن است. در این مقاله ویژگی‌ها و معایب استفاده از ضایعات گرانیت به عنوان جایگزین بخشی از درشت‌دانه، ریزدانه و سیمان به صورت مجزا بررسی خواهد شد. در مجموع می‌توان بیان کرد که معایب ایجاد شده در مقابل مزایای استفاده از این ضایعات در ساخت بتن، بسیار اندک است و این ضایعات می‌تواند به عنوان قسمتی از هریک از اجزای بتن به منظور حرکت در جهت توسعه پایدار مورد استفاده قرار گیرد.

کلمات کلیدی