امروزه استفاده از کودهای آلی نقش مهمی در کاهش ماندگاری علف¬کش¬ها در خاک دارد. به منظور بررسی اثر کودهای آلی و زیستی بر پایداری علف¬کش تریفلورالین در شرایط مزرعه، آزمایشی با استفاده از روش زیست¬سنجی انجام شد. عوامل مورد بررسی شامل کاربرد تریفلورالین در ۲ سطح (۴۸۰ و ۹۶۰ گرم ماده مؤثره در هکتار)، کاربرد کودهای آلی در ۲ سطح (هیومیک اسید ۸۵ درصد و فولیک اسید ۱۲ درصد) و کاربرد کودهای زیستی در ۲ سطح ( نیتروکسین و فسفات بارور ۲) به همراه تیمار شاهد عدم کاربرد کود بودند که در قالب طرح آماری بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. برای تعیین غلظت تریفلورالین در خاک، ۰، ۳، ۷، ۱۵، ۳۰، ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ روز پس از کاربرد آن، نمونه¬گیری از عمق ۰ تا ۱۰ سانتی¬متری خاک انجام شد و پس از انتقال به گلخانه با استفاده از آزمون زیست¬سنجی و گیاه سورگوم به¬عنوان نشان¬گر زیستی برای تعیین بقایای تریفلورالین استفاده شد. نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط مزرعه، پایداری تریفلورالین با کاربرد کودهای آلی و زیستی کاهش یافت. بطوری¬که بیشترین نیمه عمر آن (۱۴۴ و۱۳۰ روز) زمانی مشاهده شد که تریفلورالین در مقدار توصیه شده آن (۹۶۰ گرم ماده مؤثره در هکتار) و در شرایط عدم کاربرد کود بکار رفت و کمترین نیمه عمر (۱۸ و ۱۹ روز) تریفلورالین مربوط به تیمار کاربرد کود آلی و زمانی که تریفلورالین در مقدار کاهش یافته آن (۴۸۰ گرم ماده مؤثره در هکتار) بکار رفته بود، مشاهده شد. بطور کلی بر اساس نتایج این آزمایش کاربرد کودهای آلی در کاهش بقایا و نیمه عمر تریفلورالین در خاک موثر می¬باشند و می¬توانند به منظور کاهش اثرات احتمالی پسماند علف¬کش تریفلورالین بر محصولات تناوبی بکار روند.

کلمات کلیدی