این آزمایش به منظور بررسی تاثیر فرآوری فیزیکی و منبع پروتئین با تجزیه پذیری متفاوت، بر تخمیرپذیری پروتئین و تولید پروتئین میکروبی جیره های گلوکوژنیک انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار جیره گلوکوژنیک بود. 1 گلوکوژنیک حاوی جو - و کنجاله سویا 2 گلوکوژنیک حاوی جو پرک و کنجاله سویا - 3 گلوکوژنیک حاوی جو و کنجاله سویای عبوری - 4 گلوکوژنیک - حاوی جوپرک و کنجاله سویای عبوری بود. بدین منظور پروتئین میکروبی تولیدی و تولید گاز در شرایط برون تنی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تولید گاز از بخش قابل تخمیر) 07 / 83 میلی لیتر(، نیمه عمر تولید گاز) 55 / 11 میلیلیتربر ساعت( و قابلیت هضم حقیقی ماده خشک ) 66 / 65 درصد( در جیره حاوی کنجاله سویا و دانه جو بیشترین مقدار را داشت ) 05 / 0p< (. ثابت نرخ تولید گاز ) 1 / 0 میلیلیتر بر ساعت( در جیره حاوی سویای عبوری و جو پرک بیشتر از سایر تیمارها بود ) 05 / 0p< (. میزان تولید پروتئین میکروبی ( 14 / 4 میلیگرم( در جیره حاوی کنجاله سویا و جوپرک به طور معنی داری بیشتر از سایر تیمارها بود ) 05 / 0p< (. هنگامیکه منبع پروتئینی با تجزیه شکمبه ای بالا همزمان با منبع نشاسته قابل دسترس در اختیار میکروارگانیسم های شکمبه قرار گیرد تولید پروتئین میکروبی مطلوب خواهد بود.

کلمات کلیدی