هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر بهبود راهبردهای کنترل فکر، کاهش افسردگی و افزایش رضایت زناشویی زنان مبتلا به سرطان سینه انجام شد. روش اجرا: طرح پژوهش حاضر شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. نمونه شامل 30 نفر از زنان مبتلا به سرطان سینه مراجعه کننده به بیمارستان امید شهر مشهد بود که 15 نفر در گروه ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس و 15 نفر در گروه گواه گمارش شدند. اعضای گروه آزمایش، تعداد 10 جلسه ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس را دریافت کردند، اما برای اعضای گروه گواه، مداخله خاصی ارائه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله، پرسشنامه راهبردهای کنترل فکر (TCQ)، پرسشنامه افسردگی، اضطراب و تنش (DASS) و پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ توسط گروه نمونه تکمیل شدند. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد که در پسآزمون، راهبردهای کنترل فکر آزمودنیهای گروه ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس نسبت به آزمودنیهای گروه گواه، بهبود معناداری داشته است. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در پسآزمون، نمرات افسردگی آزمودنیهای گروه ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس نسبت به آزمودنیهای گروه گواه، کاهش و نمرات رضایت زناشویی آزمودنیهای گروه ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس نسبت به آزمودنیهای گروه گواه، افزایش معناداری داشته است. نتیجهگیری: یافتههای پژوهش مؤید این مهم است که ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس باعث بهبود راهبردهای کنترل فکر، کاهش افسردگی و افزایش رضایت زناشویی زنان مبتلا به سرطان سینه میشود.

کلمات کلیدی