در پرندگان ضایعات پوست و پر و التهاب آنها به دلیل عوامل قارچی مختلفی همانند گونه های کاندیدیا، آسپرژیلوس، مالاسزیا، میکروسپوروم گالینه، پنی سیلیوم سیکلوپیوم و سایر گونه های قارچی توصیف شده است. پوست و پرهای در حال فساد و تجزیه پرندگان به عنوان حامل میکروارگانیسم ها بویژه قارچ های بیماری زا هستند که قادر به عفونت انسان و حیوانات می باشند. در کبوتر و گنجشک سانان، ضایعات پوست و پر ناشی از آسپرژیلوس گزارش شده است ولی ضایعات نکروتیک ناحیه درم و زیر پوست در اثر گونه های قارچی یافته نادر بوده که در مطالعه حاضر توصیف می گردد.تاریخچه و شرح علائم:یک قطعه کبوتر خانگی به دلیل حضور زخم، خونریزی، از دست دادن پرها و تشکیل دلمه و پوسته در ناحیه سر به آزمایشگاه قارچ شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد ارجاع داده شد. در آزمایش میکروسکوپی مستقیم و کشت نمونه های اخذ شده از ناحیه درگیر، به ترتیب حضور فراوان هیف های درماتوفیتی و جداسازی میکروسپوروم گالینه را نشان داد. جهت مطالعه چهره هیستوپاتولوژی، نمونه‌های بافتی از ضایعات پوست اخذ گردید و در فرمالین بافر 10%، پایدار شدند. پس از آماده‏سازی بافت و تهیه قالب‏های پارافینی، برش هایی به ضخامت 5 میکرومتر گرفته شدند و به روش متداول هماتوکسیلین - ائوزین و پریودیک اسید شیف (PAS) رنگ‏آمیزی شدند. در بررسی هیستوپاتولوژی زخم و کنده شدن اپیدرم سطحی، تشکیل دلمه، نکروز ناحیه درم و کانون های نکروتیک و نفوذ سلول های آماسی در ناحیه زیر پوستی مشاهده شد که در این ضایعات تعداد بسیار زیادی از هیف های درماتوفیتی و به خصوص بلاستوکونیدی های مالاسزیا دیده شد که با رنگ آمیزی پریودیک اسید شیف این ساختارهای قارچی ارغوانی رنگ گرفتند و تائید شد.نتیجه گیری:این مطالعه نشان می دهد که قارچ های کراتینوفیلیک خصوصا" درماتوفیت ها در پوست و پر پرندگان می توانند باعث ضایعات شدید شوند و به عنوان یک منبع بالقوه انتشار بیماری در جمعیت انسانی و حیوانی باشد. همچنین پیشنهاد می گردد که رشد بیش از حد پاتوژن فرصت طلب مالاسزیا می بایست به عنوان یک فاکتور خطر در ایجاد ضایعات پوستی و ظهور و تشدید عفونت هایی همچون درماتوفیت ها مورد توجه قرار گیرد.

کلمات کلیدی