هدف: امروزه جهت تعیین مسیرهای نورونی درگیر در اخذ غذای طیور، کاربرد روش های میکروسرجری در مغز جوجه ها در تحقیقات فیزیولوژی رایج است وکانولاگذاری برای آزمایشهای مربوط، نیازمند برش و رهیافت به سطح جمجمه است ولی بعلت نازک بودن پوست جوجه ها، بخیه های پایان عمل عمدتاً باعث پارگی بیشتر پوست و تشدید آسیب وارده می گردد که نیاز به روش جایگزین را ضروری می سازد.طرح مطالعه: در حالت عادی جهت تثبیت کانولا در جمجمه از سیمان دندانپزشکی استفاده می شود و در صورتیکه تراکم و وسعت سیمان بیشتر شود میتوان ناحیه جراحی را از بخیه بی نیاز نمود، در مطالعه حاضر ضمن بررسی آن، اثرات سوء جانبی تحت نظر قرار گرفت.حیوانات: مطالعه بر روی 12 قطعه جوجه خروس گوشتی در دو گروه 3 قطعه ای صورت پذیرفت.روش کار: در گروه اول پس از عمل جراحی استرئوتاکسیک و کارگذاری کانولا در بطن جانبی جوجه، پوست بخیه زده شد و در گروه دوم پس از کاشت کانولا، با افزایش وسعت و تراکم ناحیه سیمانی در موضع عمل لبه های پوست با سیمان ممزوج گردید و از بخیه استفاده نشد. نتایج: پس از پایان اعمال میکروسرجری مغز و بهوش آمدن جوجه ها، وضعیت عمومی، التیام و واکنشهای موضعی پوست تحت نظر قرار گرفت، در گروه اول تا پایان روز هنوز التیام کامل نشده بود و امکان کشیدن بخیه ها فراهم نبود ولی در گروه دوم اثرات موضعی تا روز دوم بهبود یافت. ازطرفی توجه سایر جوجه ها به موضع بخیه شده و تهاجم به آن در زندگی دسته جمعی، موجب تشدید ضایعه در ناحیه بخیه زده می شد.نتیجه گیری و کاربرد بالینی: می توان بجای بخیه زدن در ناحیه جراحی مغز، با وسعت سیمان پوشاننده و گرفتن لبه های پوست، موجب بهبود سریعتر ناحیه و عدم دسترسی سایر حیوانات شد تا حیوان سریعتر آماده آزمایشات گردد.

کلمات کلیدی