بندر بوشهر از دیرباز، همواره به عنوان یکی از مهمترین بنادر تجاری ایران محسوب شده و اهمیت تجارت و بازرگانی در آن چنان گسترده بوده که به تدریج بر روش زندگی ساکنان آن تاثیر گذاشته است .بنابراین، معماری بوشهر، زاده همین روش زندگی وابسته به تجارت می باشد. ماهیگیران در حیاط خانه، ساخت و تعمیر وسایل ماهیگیری را انجام می دادند .امروزه نیز فضای روبروی خانه ماهیگیران در بخش ساحلی، گرگورهای تازه ساز و مرمت شده مشاهده می شود .تجار نیز همواره طبقه اول خانه خود را به امور تجاری و طبقه همکف را به انبار کالا اختصاص داده و قسمتهای مسکونی در طبقات بالاتر می باشد.به عبارت دیگر، خانه و محل کار در مجاورت یکدیگر بوده و در این مورد، تفاوتی میان مردم عادی و اعیان، دیده نمی شود .اما امروزه، اینگونه روش زندگی در ترکیب با معماری، بسیار کم رنگ شده و اثری از اینچنین یکپارچگی در ساخت و ساز، برمبنای روش زندگی اقشار مختلف وجود ندارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیرات تجارت بر سبک زندگی و معماری این شهر در دوره قاجار بوده تا توصیف و تحلیل دقیق تری از مناسبات تجارت با روش زندگی و تاثیر آنها بر سازماندهی محیط های شهری و مسکونی ارائه شود .این پژوهش به صورت علی بوده که در بخش معماری، مبتنی بر روش مشایهت های ساختاری می باشد .در دیگر بخش ها نیز به صورت توصیفی تحلیلی و بر اساس شواهد تاریخی و محیطی می باشد.

کلمات کلیدی