مدیریت صحیح جیره میش‎های داشتی نه تنها نقش بسزایی در بهبود بازده تولیدمثل و تولید شیر و به دنبال آن پرورش بره‎هایی با قدرت بقای بالا ایفا می‎کند بلکه در ممانعت از وقوع بیماری‎های متابولیک شایع همچون هیپوکلسمی و مسمومیت آبستنی که بعضاً به صورت همه گیر ظاهر شده و با وارد آوردن تلفات سنگین خسارات اقتصادی جبران ناپذیری به دامدار تحمیل می‎کنند، حائز اهمیت می‎باشد. در یک دامداری 150 راسی، 30 مورد زمین‎گیری در میش‎ها به همراه یک مورد تلفات و اجبار به حذف 8 مورد دیگر مشاهده شد. در بررسی‎های اپیدیمیولوژیکی، درمانگاهی و آزمایشگاهی به عمل آمده حضور همزمان دو بیماری هیپوکلسمی و مسمومیت آبستنی در اثر خطاهای مدیریتی در تغذیه میش‎ها از ابتدا تا انتهای آبستنی شامل: عدم توجه به نمره بدنی میش‎ها در مراحل مختلف آبستنی، گنجاندن مقادیر بیش از حد از بیکربنات سدیم در جیره با هدف پیشگیری از بروز اسیدوز ناشی از پرخوری کربوهیدراتی و عدم شناسایی و درمان ناقص دام‎هایی که همزمان از دو بیماری رنج می‎بردند، به اثبات رسید. در این مقاله، نکات مدیریتی و راهکارهای پیشگیری و کنترل این مشکل شایع شرح داده شده است.

کلمات کلیدی