یکی از موثرترین روش ها در بهبود عملکرد سازه های بتن آرمه، مقاوم سازی ستون ها با روش محصورکردن به وسیله پلیمرهای مسلح شده با الیاف FRP می باشد. علی رغم مزایای خوب FRP در مقاوم سازی ستون ها، خلاهای ایجاد شده و جداشدگی بوجود آمده بین FRP و بتن، به خاطر ضعف مهارتی در نصب، باعث کاهش کارایی سازه ای آنها، برخلاف انتظار خواهد شد. به منظور کاهش این جداشدگی و سهولت نصب، نوارهای FRP به صورت نوارهای مجزا پیشنهاد شده است. با توجه به کمبود مطالعات عددی در زمینه تاثیر ورق های مجزای FRP بر روی منحنی تنش-کرنش ستون های با ابعاد واقعی، در اینجا سعی بر جبران خلاهای موجود شده است. در این مقاله 21 عدد ستون بتن آرمه استوانه ای و دورپیچ شده با نوارهای GFRP تحت بارگذاری مستقیم فشاری در نرم افزار اجزای محدود Abaqus مدل شده است. ستون ها با متغیرهایی شامل عرض، فاصله و تعداد لایه ورق های GFRP طراحی و مدل شدند و تاثیر این متغیرها، برروی منحنی تنش-کر نش ستون بررسی شد. پس از تحلیل مدل ها و ترسیم منحنی های ظرفیت و تفسیر هر کدام از آنها، بر اساس نتایج، محصور شدگی بتن بوسیله دورپیچ GFRP تکنیکی موثر برای افزایش مقاومت و شکل پذیری است. پیکربندی دورپیچ تأثیری قابل ملاحظه روی اثربخشی دورپیچ GFRP دارد، طوری که در مدل هایی که تمام ارتفاع ستون با کامپوزیت محصور شده است، ظرفیت باربری به میزان قابل توجهی افزایش مییابد. اما در مورد اعضای با دورپیچ مجزا در قسمتی از بتن که محصور نشده است، فشار محصور کننده نهایی کمی حاصل شده است، در نتیجه افزایش مقاومت و ظرفیت باربری با در نظر گیری ملاحظات اقتصادی، در این گونه ستونها، جهت مقایسه با ستونهای با دورپیچ کامل، رابطه مستقیم با چیدمان منطقی الیاف و تعداد لایه های الیاف خواهد داشت.

کلمات کلیدی