یکی از اهداف برنامه های توسعه رسیدن به وضعیت بهتر و کاهش مسائل اجتماعی است.درایران بعد از انقلاب چندین برنامه توسعه اجرا شده است.برنامه اول توسعه،از سال 1368 تا 1372 در دوران سازندگی ،برنامه دوم توسعه1374 تا 1378 در دوران سازندگی،برنامه سوم توسعه 1379 تل1383 در دوران اصلاحات و برنامه چهارم توسعه 1384 تا 1388 در دوران اصول گرایی اجرا شده است :اما مسائل اجتماعی مخصوصا کج روی های اقتصادی همواره رو به رشد بوده است.یکی از مهم ترین مصادیق حوزه کج روی های اقتصادی سرقت است که در طول دو برنامه های سوم وجهارم توسعه با رشد 15 در صدی در استان خراسان رضوی مواجه بوده است.با استفاده از تحلیل ثانویه اطلاعات موجود در سالنامه آماری استان خراسان رضوی مشخص شد در بین دو برنامه توسعه نرخ سرقت 5 در صد افزایش داشته است.سایر میانگین های متغیر ها در برنامه سوم (سال 1379 تا 1383)و جهارم(1384 تا 1388)توسعه نشان می دهد که میانگین هندسی متغیر های بیکاری ،بیکاری جوانان ،ضریب جینی ،رشد اقتصادی (تولید نا خالص داخلی)،کمکهای کمیته امداد با رشد منفی و میانگین هندسی نرخ سرقت ،متوسطه هزینه و در آمد خانواده ،تورم(کشوری)،تورم(استانی)فسرانه تولید نا خالص داخلی ،تراکم جمعیت ،تملک دارایی های سرمایه ای استان ،شامل امور عمومی،امر اجتماعی و امور اقتصادی افزایش داشته است.بیشترین تاثیر بر کاهش نرخ سرقت را پوشش تحصیلی (نسبت دانش آموزان پسر به جمعیت مردان)و بیشترین تاثیر افزایشی را نرخ تورم داشته است.به نظر نویسندگان تعادل بخشی به نظام اقتصادی از ضروریات اجرای برنامه توسعه است و همگرایی در آموزش و پرورش کارآمد مهم ترین عاملی است که می تواندسرقت راکنترل کند.

کلمات کلیدی