به دلیل حضور گاز ترش در صنایع نفت و گاز و رسوب گوگرد بر سطوح لوله ها، خوردگی گوگرد عنصری و تخریب شدید سطح لوله ها یکی از معضلات اساسی در این صنایع می باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی این نوع خوردگی بر روی فولاد ساده کربنی در محیط حاوی یون کلراید می باشد. نتایج حاصل از آزمون پتانسیودینامیک برای نمونه ی همراه با گوگرد و بدون گوگرد نشان داد که پتانسیل خوردگی نمونه ی حاوی گوگرد عنصری در حدود mV 60 کمتر از نمونه بدون گوگرد می باشد. همچنین در حضور گوگرد شدت جریان خوردگی به دست آمده از منحنی های پلاریزاسیون، یک دهه افزایش یافته است. بررسی های میکروسکوپی و ماکروسکوپی از سطح نمونه ی همراه با گوگرد نشان داد که سطحِ خورده شده شامل سه ناحیه می باشد که بیشترین میزان خوردگی در ناحیه ی اطراف قطره ی گوگرد رخ داده است. نتایج آزمون مقاومت پلاریزاسیون خطی در مدت زمان طولانی نیز نشان دهنده ی بیشتر بودن سرعت خوردگی نمونه ی همراه با گوگرد در زمان های اولیه می باشد؛ اما با گذشت زمان سرعت خوردگی این نمونه کاهش پیدا می کند؛ این در حالی است که سرعت خوردگی نمونه ی بدون گوگرد در مدت زمان مشابه تقریبا ثابت باقی می ماند.

کلمات کلیدی